Publikacje- ciekawe strony

Jak przygotować przedszkolaka do szkoły

Mamo! Tato!
Niedługo zostanę uczniem! Już nie mogę się doczekać! Sporo potrafię, ale wiele jeszcze muszę się nauczyć; pomóżcie mi, proszę, w przygotowaniu się do tego ważnego momentu.
Bawcie się ze mną, świadomie wspierając moje umiejętności w zakresie syntezy i analizy słuchowej i wzrokowej, niezbędnej w czasie nauki pisania i czytania.

• szukajmy wyrazów kończących się i zaczynających na daną literę, rozpoznawajmy glosy z otoczenia;
• wyszukujmy szczegóły, którymi różnią się obrazki;
• wskazujmy identyczne przedmioty lub te, które nie pasują do pozostałych;
• kolorujmy razem według kodu lub dorysowujmy w kratkach brakującą połowę rysunku, rozwiązujmy labirynty;
• układajmy puzzle.

Wspierajcie mnie w zakresie rozumienia relacji przestrzennych typu: „ nad”, „pod”, „za”, „przed” oraz odróżnianiu prawej i lewej strony:

• wspólnie układajmy historyjki obrazkowe oraz kompozycje z klocków, figur geometrycznych, patyczków;
• rysujmy według instrukcji słownej;
• w czasie porządkowania pokoju poproście, bym położył misia na górnej półce, a kiedy będę nakrywał do stołu sprawdźcie, czy nóż, łyżka i widelec leżą po właściwej stronie;
• gdy będę miał kłopot z ustaleniem lewej i prawej strony, poskaczcie ze mną chwilę, a potem razem poszukajmy serca; gdy już ustalę, po której stronie bije, zaznaczmy tę stronę, np.; zakładając frotkę na rękę;
• bawcie się ze mną w poszukiwaczy; ukryjcie coś, co mam odnaleźć, a potem dawajcie mi wskazówki – „...dwa kroki w lewo, trzy do przodu, jeden w prawo...”.

Bardzo chcę nauczyć się pisać, a Wy możecie mi pomóc w przygotowaniu się do nabycia tej umiejętności;

• zwracajcie uwagę na to jak trzymam kredki i ołówek; powinienem posługiwać się trzema palcami: kciukiem, środkowym i wskazującym;
• inspirujcie mnie do podejmowania różnorodnych form aktywności plastycznej: malowania palcami , nawlekania koralików; przekładanie sznurków przez dziurki; lepienia z plasteliny, ciastoliny, masy solnej; rysowania; tworzenia wycinanek i wydzieranek; kalkowania, stemplowania.

Wspomagajcie mnie w procesie samodzielnego rozwiązywania problemów, szukania rozwiązań i planowaniu kolejnych działań;

• nie podawajcie gotowych rozwiązań; pytajcie co moim zdaniem powinienem zrobić w danej sytuacji;
• jeśli poproszę o naleśniki na obiad, sprawdźmy razem, czy mamy wszystkie potrzebne składniki, ułóżmy listę zakupów, wybierzmy się do sklepu, a potem przygotujmy obiad; bardzo chętnie pomogę;
• zadawajcie mi zagadki; mogą być przeczytane z książek lub wymyślone przez Was; w czasie spaceru możemy bawić się w „ rzecz, którą mam na myśli”; jeśli powiesz mi, że „...ta rzecz jest niedaleko, jest brązowa i służy do odpoczynku w parku” - będę wiedział, że to ławka; potem ja zadam Wam zagadkę i zobaczę, czy sobie poradzicie z rozwiązaniem;
• grajcie ze mną w gry polegające na zapamiętaniu układu przedmiotów i określeniu, co się zmieniło, np.; w czasie robienia zakupów poproście, żebym zamknął oczy, dołóżcie kolejną rzecz do koszyka, a ja odgadnę, co to;

Nie zapominajcie o umiejętnościach komunikacyjnych, koniecznych do osiągnięcia sukcesu w szkole;

• rozmawiajcie ze mną codziennie; pytajcie o moje uczucia zainteresowania, o to jak minął dzień w przedszkolu; zachęcajcie do opowiadania;
• słuchajcie uważnie tego co mam Wam do powiedzenia;
• korygujcie moje błędy;
• codziennie mi czytajcie.

Pomóżcie mi dojrzale, adekwatnie do sytuacji reagować na sukcesy i porażki oraz zrozumieć w pewnym zakresie znaczenie obowiązku i odpowiedzialności za siebie;

• grajcie ze mną w gry planszowe typ „Chińczyk”; ważne jest przestrzeganie zasad gry i Wasza reakcja na moje zachowanie w przypadku porażki; pozostawcie mi czas na uspokojenie się, a następnie zaproponujcie kolejną partię; pokażcie mi, w jaki sposób Wy radzicie sobie z niepowodzeniem; przegrywając nazywajcie uczucia: „Złości mnie, że przegrałem, ale gratuluję Ci wygranej”, „...może następnym razem pójdzie mi lepiej”, „szkoda, że nie wygrałem, ale i tak dobrze się bawiłem”;
• nauczcie mnie technik „samouspokajania”, np.; poprzez powtarzanie w przypadku porażki mantry typu: „Najważniejsze, że się starasz; nic nie szkodzi jeśli Ci nie wychodzi, przecież się dopiero uczysz”;
• powierzajcie mi obowiązki i odpowiedzialne zadania, oczywiście, na miarę moich możliwości, np.; podlewanie kwiatów, pakowanie plecaka do przedszkola czy nakrywanie do stołu; każde wykonane zadanie nagradzajcie pochwałą;
• jeśli jestem znudzony, rozdrażniony lub zmęczony, przerwijcie pracę; pochwalcie mnie za to, co już udało mi się osiągnąć; ustalmy kiedy ma być wykonane i kontynuujmy pracę zgodnie z ustaleniami.

Zwróćcie uwagę czy:

• chętnie uczestniczę w zabawach i grach ruchowych;
• potrafię jeździć na rowerze, łyżwach, rolkach;
• jestem w stanie zachować określoną pozycje ciała przez jakiś czas (spokojnie stać, siedzieć);
• potrafię się samodzielnie ubrać, zjeść posiłek, korzystać z toalety;
• dobrze widzę i słyszę;
• męczę się szybciej niż moi rówieśnicy;
• prawidłowo wymawiam wszystkie głoski;

Tekst pochodzi z miesięcznika BLIŻEJ PRZEDSZKOLA nr 1.124 styczeń 2012 - fragment artykułu Joanny Goc Kiedy dziecko jest gotowe do szkoły.

 INFORMACJE DOTYCZĄCE ROZWOJU MOWY DZIECI  I  KILKA WSKAZÓWEK.

Drogi Rodzicu!

Pamiętaj, że rozwój mowy nie przebiega u wszystkich dzieci jednakowo: u jednych szybciej innych wolniej lub nieharmonijnie. Dzieci uczęszczające do przedszkola nie stanowią grupy jednolitej pod względem rozowju mowy.

Wśród nich są takie, które:

• zaczęły mówić wcześniej i wymoa ich od samego początku była prawidłowa

• zaczęły mówić pózniej (pierwsze wyrazy w wieku 2- 2,6 lat) ale wymawiają poprawnie poszczególne głoski

• zaczęły mówić wcześnie, ale ich wymowa przez cały czas była zamazana, niewyrazna, z licznymi zniekształceniami głosek

• zaczęły mówić pózno, a jednocześnie wymawiają wadliwe części lub nawet wszytskie głoski

Kiedy korzystać z pomocy logopedy?

Często nie uświadamiamy sobie tego, że nasze dziecko ma wadę wymowy; jesteśmy tak osłuchani z wymową dziecka, że nawet jeśli mowę ono zniekształca, to uważamy ją za normalną.

Niezwłocznie należy udać się do logopedy gdy:

• dziecko podczas artykulacji wysuwa język między zęby lub ociera nim o wargę (na każdym etapie rozwoju jest to wada, która nie wycofa się samoistnie)

• zmiany anatomiczne w budowie narządów mowy (nieprawidłowy zgryz, zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe, rozszczep wargi lub podniebienia)

• istnieją wątpliwości, że dziecko zle słyszy

• dziecko pod koniec 3 roku życia nie wymawia którejkolwiek samogłoski: a, o, u, e, i, y

• dziecko w wieku 3 lat mówi bardzo mało lub wcale (opózniony rozwój mowy)

Rodzicu ,Sam możesz wiele zrobic

1. Mów, mów i jeszcze raz mów.
   U dziecka pozbawionego kontaktów werbalnych nie rozwinie się mowa. Mów  wyraźnie językiem dorosłych, używaj prostych zdań. Różnicuj ton i intonację głosu. Często zwracaj się bezpośrednio do dziecka i dawaj mu czas na odpowiedź. Różne sytuacje domowe wykorzystaj do mówienia. Przy ubieraniu dziecka nazywaj części ciała i rodzaje ubrania, przy jedzeniu wprowadzaj nazwy pokarmów, a także ich cechy ( słodki, kwaśny, gorzki itp.). Podczas prac domowych opowiadaj dziecku, co właśnie robisz.

2. Dbaj o prawidłowe żucie, gryzienie i połykanie. 
   Karm  dziecko piersią, (jeśli to tylko możliwe), a potem łyżeczką. Ssanie piersi to doskonałe ćwiczenie aparatu artykulacyjnego. Ogranicz  używanie smoczka, wprowadzaj  pokarmy o twardej konsystencji ( marchewkę, jabłko, skórki od chleba), gdy tylko zaczynają się wyrzynać ząbki. Zwróć   uwagę jak dziecko oddycha czy nosem, czy ustami podczas snu i milczenia. Jeżeli dziecko ma otwarte usta jego żuchwa układa się nienaturalnie i  zmienia się ułożenie języka. Daje to w konsekwencji wady zgryzu jak również wady wymowy. Dzieci takie częściej się przeziębiają.

3. Zwróć uwagę na słuch dziecka,  jeśli coś cię niepokoi skontaktuj się z lekarzem. 
   Zwracaj uwagę na odgłosy codziennego życia i zadawać dziecku pytanie, „ Co to jest”. Szukajcie razem źródła dźwięku. W ten sposób kształcisz jego uwagę słuchową.

4. Nie wymagaj  mówienia, czy powtarzania, gdy dziecko nie jest do tego gotowe. 
   Pamiętaj,  że rozumienie zawsze wyprzedza umiejętność mówienia.

5. W początkowym okresie naśladuj  wszelkie wokalizacje dziecka. 
   Wprowadzaj wyrazy dźwiękonaśladowcze np: 
   kotek miauczy – miau, miau      
   piesek szczeka – hau, hau
   koza meczy – mee, mee
   baranek beczy -  bee, bee
   krowa ryczy – muu, muu
   kura gdacze – ko, ko, ko
   samochód policyjny – e-o ,  e-o,
   karetka pogotowia – i-u, i-u,
   straż pożarna – e-u, e-u, 

6. Mów zawsze w nawiązaniu do konkretnych znajdujących się w zasięgu wzroku przedmiotów czy obrazków. Często powtarzaj  te same informacje. Zachęcaj do utrzymywania kontaktu wzrokowego.

7. Ucz  wierszyków i rymowanek. Wprowadzaj  zabawy paluszkowe np.: idzie rak nieborak, sroczka kaszkę warzyła itp. Rytm i koordynacja mają ogromne znaczenie dla rozwoju, płynnej zrozumiałej mowy.

8. Od pierwszych prób porozumiewania się z dzieckiem staraj się przekazać informację że oczekujesz  odpowiedzi. Zadawaj  proste pytania i zawieszaj  glos w oczekiwaniu na odpowiedź. Jeśli dziecko nie odpowiada, sam w prosty sposób odpowiedz.

9.  Staraj  się by rozmowa była przyjemnością dla wszystkich zainteresowanych.  Unikaj nieustannego poprawiania wymowy dziecka. Dziecko ciągle upominane wycofuje się z kontaktów słownych. 

10. Prowadź  ćwiczenia oddechowe: dmuchanie baniek mydlanych, dmuchanie na lekkie przedmioty, dmuchanie na wiatraczki, granie na prostych instrumentach muzycznych typu trąbka, flet, zdmuchiwanie świeczki, picie i dmuchanie przez słomkę itp.

11. Wprowadzaj  proste ćwiczenia gimnastyki buzi i języka w formie zabawy np: buziaki dla mamy, oblizywanie się jak miś po zjedzeniu miodu ( przy szeroko otwartej buzi), koniki, sięganie językiem do nosa, do brody, do prawego ucha, do lewego ucha, liczeni ząbków językiem, parskanie itd.

12. Wspólnie róbcie  książeczki o rodzinie, kolegach,  zajęciach dziecka. Książeczki rozwijają myślenie i wyobraźnię, rozwijają słownictwo, zachęcają do czytania. Są wspaniałą forma spędzania czasu z dzieckiem i nawiązania głębszych więzi.

13. Śpiewaj dziecku i razem z dzieckiem. Słuchaj płyt i kaset z muzyką dziecięcą i śpiewajcie razem.  

14. Ogranicz oglądanie telewizji. Przekaz telewizyjny jest mało zrozumiały dla dziecka. Wybieraj wartościowe programy. Bądź  zawsze zorientowanym, co dziecko ogląda. Nie zostawiaj włączonego telewizora, jeżeli nikt go nie ogląda.

15. Kiedy dziecko usiłuje coś przekazać, zrób wszystko, co możliwe, by je zrozumieć. Jeżeli mu brakuje słów, poproś, żeby pokazało co ma na myśli.

16. Rysuj i maluj z dzieckiem, gdy mu coś opowiadasz. Ilustrowanie opowiadań ułatwia dziecku rozumienie.

17. Dbaj o mocną więź emocjonalną. Głaskaj, przytulaj, chwal dziecko. Zachęca to do kontaktów werbalnych.

18. Dbaj o prawidłowy rozwój ruchowy. Zachęcaj do biegania, wspinania się po drabinkach, jazdy na hulajnodze, rowerze, rolkach. Usprawniaj motorykę palców, poprzez wydzieranie, naklejanie, lepienie z plastelin

Neurologopeda: mgr Barbara Malaga

Ciekawe strony dla rodziców

calapolskaczytadzieciom.pl

Dzieckowsieci.pl

www.smyk.com/

przedszkolak.pl

Ciekawe strony dla dzieci

kolorowanki

gry i zabawy dla maluchów

ciekawostki i gry

moje kolorowanki